"1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
2 Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił,
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
3 I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętnośc swoją
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
4 Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
5 Nie dopuszcza się bezwstydu
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
6 Nie cieszy się z niesprawiedliwości
lecz współweseli się z prawdą.
7 Wszystko znosi
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
8 Miłośc nigdy nie ustaje
nie jest jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,lub jak wiedza, której zabraknie. 9 Po części bowiem tylko poznajemy, i po części prorokujemy. 10 Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, zniknie to, co jest tylko częściowe. 11 Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, wyzbyłem się tego, co dziecięce. 12 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno; wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. 13 Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy: z nich zaś największa jest miłość." |
Bóg Ojciec okazuje nam swą miłość każdego dnia. Traktuje nas wszystkich na równi ze swoim Synem. Wysyłając Jezusa na śmierć dał nam tak wielki dowód miłości jaki trudno sobie wyobrazić – poświęcił syna aby każdy mógł być zbawiony. Niestety często nie potrafimy odwzajemnić, a nawet docenić tego uczucia. W Piśmie Świętym mamy wiele przykładów miłosierdzia bożego jednak nie umiemy się z nich uczyć. 23 Psalm króla Dawida głosi: Pan jest pasterzem moim, niczego mi nie braknie. Nie pozwala zagubić się swoim owcom. Choćby ze stu jedna się zgubiła pójdzie jej szukać, a gdy się znajdzie zawoła: Weselcie się ze mną, gdyż odnalazłem moją zgubioną owcę!. Kiedy Wielki Pasterz odnajdzie grzesznika - niebo i ziemia łączą się w pieśniach pochwalnych i dziękczynieniach. "Powiadam wam: Większa będzie radość w niebie z jednego grzesznika, który się upamięta, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują upamiętania\". Jezus , jak widać na powyższym przykładzie miłuje nie tylko tych dobrych, lecz także tych, którzy błądzą po ścieżkach bożych. Mówi o miłości jako o fundamencie chrześcijańswto „To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, taj jak Ja was umiłowałem” (J 15,12). W swojej miłości często się z nami utożsamiał: "Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili "
(Mt 25, 40)